Το χελωνάκι και ο Ελέφαντας

Μια φορά και έναν καιρό σ' έναν κόσμο διαφορετικό ζούσε ένα χελωνάκι. Το χελωνάκι αυτό έκανε κάτι πολύ συναρπαστικό! Ξεκίνησε να περπατά, να περπατά, να περπατά και από το δασάκι το μικρό έφτασε στη ζούγκλα. Εκεί, δεν ήξερε κανέναν και ήταν πολύ φοβισμένο. Έτσι ταλαιπωρημένο όπως ήταν κρύφτηκε πίσω από  μια πετρούλα. Το χελωνάκι, παρακολουθούσε έναν ελέφαντα να πίνει νερό από ένα ποτάμι. Ξαφνικά, το χελωνάκι άρχισε να κλαίει καθώς ένιωθε μόνο και το τρόμαζε η όψη του ελέφαντα. Μόλις, το κλάμα έφτασε στα τεράστια αυτιά του ελέφαντα, τότε το χελωνάκι ήξερε πως θα ακολουθούσαν προβλήματα. Ο ελέφαντας κατευθύνθηκε προς το χελωνάκι και μόλις το είδε είπε:
-ποιος είσαι εσύ;;;; με αυστηρό ύφος
-να....εγώ....εμ...δηλαδή...εγώ....να
-θα μιλήσεις ή .....
-ναι. ναι θα μιλήσω, εγώ είμαι ένα χελωνάκι που έκανα μαραθώνιο και βρέθηκα εδώ
-δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτά που λες, πες μου είσαι φίλος ή εχθρός;
-εχθρός; όχι εχθρός, εγώ είμαι μικρός, ναι και ήρθα εδώ γιατί ξεκίνησα να περπατώ στο δάσος όπου μένω αλλά μάλλον περπάτησα πολύ  αφού έκανα μαραθώνιο και τελικά έχασα το δρόμο μου
-μα εδώ που ήρθες πρέπει να προσέχεις, υπάρχουν κίνδυνοι πολλοί!
-ωχ! και τι θα κάνω τώρα;
-να, αφού είσαι φίλος θα μπορούσες να μείνεις στο σπίτι μου για σήμερα μόνο και αύριο να πας πίσω στο δικό σου
-καταπληκτική ιδέα, σίγουρα δεν σε πειράζει;
-όχι, αφού είσαι φίλος μου θα σε βοηθήσω
-σ΄ευχαριστώ
Έτσι σ' αυτόν τον κόσμο τον διαφορετικό, δεν χρειαζόταν κάποιος να είναι όμοιος μ' εμάς για να γίνει φίλος μας, απλά χρειαζόταν να μην ήθελε να μας βλάψει.Τελικά, το χελωνάκι και ο ελέφαντας έγιναν φίλοι μια φορά και ένα καιρό σ' έναν κόσμο διαφορετικό.