Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2018

Αυτό είναι το θέμα: Να το κάνεις να εμπνευστεί!

Εικόνα
Αυτό είναι το θέμα: Να το κάνεις να εμπνευστεί! Το θέμα αυτού του άρθρου είναι η έμπνευση. Αυτή μπορεί να αποτελέσει το κλειδί που θα ανοίξει το ‘‘θησαυρό της προσπάθειας’’ σ’ ένα παιδί. Το κλειδί που έχουμε στα χέρια μας είναι ένα, αυτό της αγάπης. Αν λοιπόν αγαπάμε τα παιδιά μας τότε μπορούμε σίγουρα να τους βρούμε τρόπους να εμπνευστούν. Ο πρώτος και καλύτερος, η αγάπη. Αν δώσουμε στα παιδιά κάτι που αγαπούν και μέσα σ’ αυτό εμπλέξουμε τη μάθηση, πραγμάτων που εμείς θέλουμε να τα βοηθήσουμε να βελτιωθούν, τότε τα παιδιά θα πάρουν το ‘‘ κλειδί’’ που θα τους δώσουμε και θα ανοίξουν το ‘‘κουτί της προσπάθειας’’. Με αυτό το κουτί ή από αυτό το κουτί αρχίζουν όλα. Η προσπάθεια θα τους δώσει την ευκαιρία της επανάληψης. Θα κάνουν κάτι ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να το πετύχουν. Η επανάληψη λοιπόν θα φέρει την επιτυχία και αυτό σαν ντόμινο θα τους φέρει το συναίσθημα της χαράς και αμέσως θα νιώσουν ικανοποιημένοι με τον τον εαυτό τους, άρα θα υψώσουν λίγο πε

Γιατί μια ιστορία την ημέρα, τη λύπη κάνει πέρα

Εικόνα
Αγαπάμε το βιβλίο!  Αγαπάμε τη χαρά! Ένα βιβλίο τόσο για έναν ενήλικα όσο και για ένα παιδί μπορεί να έχει μαγικές ικανότητες.  Μπορεί να το μάθει : να διαβάζει,  να συναισθάνεται,  να παραδειγματίζεται,  να ονειρεύεται,  να ελπίζει. Το βιβλίο για να αγαπηθεί από τα παιδιά, θέλει και αυτό αγάπη. Ο μπαμπάς ή η μαμά πρέπει να δείξουν στα παιδιά ότι οι ίδιοι αγαπούν τα βιβλία και έπειτα να τους μεταφέρουν την ατμόσφαιρα του βιβλίου που θα κάτσουν να διαβάσουν μαζί. Για να αυξήσετε το ενδιαφέρον του παιδιού σας για το βιβλίο γίνετε πιο παραστατικοί και δώστε χρώμα στη φωνή σας. Το βιβλίο είναι και αυτό ένα θέατρο. Είναι ένα σενάριο του οποίου εσείς και το παιδί μπορεί να γίνεται σκηνοθέτες και ηθοποιοί. Τέλος, μπορείτε μαζί να αναπαράγεται αυτά που λέει το βιβλίο.  Στα παιδιά δίνει : έμπνευση,  ιδέες,  όνειρα,  προβληματισμούς,  συναισθήματα.  Γεμίζει τη βαλίτσα τις ψυχής τους και είναι η ευκαιρία να ταξιδέψουν χωρίς να πάνε πουθενά, να νιώθουν πως ανήκουν κά