Η πυγολαμπίδα και ο βάτραχος
Μια φορά και έναν καιρό, σ' ένα δάσος ζούσε ένα βατραχάκι μαζί με την οικογένειά του. Το βατραχάκι αυτό δεν είχε φίλους, έτσι μια νύχτα που καθόταν πάνω σε μια πετρούλα και έκλαιγε λυπητερά συνάντησε μια πυγολαμπίδα. Η πυγολαμπίδα δεν ήξερε γιατί το βατραχάκι αυτό ήταν λυπημένο, έτσι το ρώτησε: τι έχεις βατράχε και κλαις; εσύ μικρή πυγολαμπίδα μου μιλάς; μα φυσικά και σου μιλάω, δεν ήξερες πως και εμείς οι πυγολαμπίδες μιλάμε; αυτό το ήξερα ναι, αλλά εμένα δεν μου μιλάει κανείς τι εννοείς; εμένα κανέναν βατραχάκι δεν με παίζει, όλοι λένε πως δε τα καταφέρνω και κανείς δεν θέλει να μου μιλά ούτε φυσικά να γελάει μαζί μου ή να κάνει σκανταλιές και εσύ τι κάνεις γι αυτό; εγώ κάθομαι μόνος μήπως να προσπαθούσες να κάνεις έναν φίλος αντί για πολλούς μα τι σου λέω κανείς δεν θέλει να γίνει φίλος μου γιατί τους έχεις ρωτήσει; τους έχεις ρωτήσει όλους; καλά, δεν τους έχω ρωτήσει αλλά μια φορά που πήγα να παίξω μαζί τους έχασα και δεν με θέλαν