Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει ποτέ να χάσουν την παιδικότητά τους!


Στην σημερινή εποχή δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε ένα μικρό παιδί και δεν το αναγνωρίζουμε πια ως μικρό παιδί καθώς αυτό έχει αποκτήσει τις ασχολίες ενός μεγάλου ανθρώπου.
Τα παιδιά στις μέρες μας ασχολούνται αρκετές ώρες με την  οθόνη του υπολογιστή, κινητού, τάμπλετ με αποτέλεσμα να μοιάζουν περισσότερο με εθισμένους ενήλικες στο κόσμο της τεχνολογία παρά με μικρά παιδιά.
Όταν κοιτάζουμε πια ένα παιδί το μόνο που βλέπουμε είναι να έχει μια μεγάλη εξοικείωση με τις οθόνες αφής και τα πληκτρολόγια. Ενώ ένα παιδί θα έπρεπε να ήταν γεμάτο γραντζουνιές από το παιχνίδι του στο χώμα και να αναζητούσε να παίζει ώρες στην παιδική χαρά και να το βλέπαμε να αγγίζει διάφορα αντικείμενα και να εξερευνεί με τα χέρια του κάθε λογής παιχνίδια.
Ένα μικρό παιδί θέλει να παίξει με την πλαστελίνη, με το νερό, με τις φούσκες, με τις μπάλες, με επιτραπέζια που έχουν πιόνια, να διαβάσει βιβλία και να αγγίξει το χάρτινο εξώφυλλό τους.
Αντί γι’ αυτό ένα παιδί στις μέρες μας θέλει να δει βιντεάκια, να παίξει παιχνίδια, να κατεβάσει εφαρμογές και να επεξεργαστεί φωτογραφίες.
Η εικόνα, αυτή, ενός εθισμένου παιδιού σ’ ένα μέσο που είναι εθισμένος και ο γονέας αποτελεί μια τρελή εικόνα. Ποτέ δεν θα πιστεύαμε ότι οι δυνατότητες ενός παιδιού μπορούν να περιοριστούν μέσα σ’ έναν διαδικτυακό κόσμο. Ποτέ δεν θα πιστεύαμε ότι ένα παιδί προτιμά να κάθεται από το να τρέχει, να κουνά μόνο τα δάχτυλά του από το να κάνει πηδηματάκια, να βλέπει άλλους να κάνουν ποδήλατο από το να κάνει το ίδιο.
Άρρωστα κάνουμε εμείς τα παιδιά μας όταν δεν τους δίνουμε την δυνατότητα να αναπτυχθούν, να εξελίξουν όλες τους τις πτυχές, να αποκτήσουν δεξιότητες κινητικές και όχι ένα ζευγάρι γυαλιά μυωπίας εξαιτίας της πολύωρης χρήσης μιας οθόνης. Δυστυχώς όμως δεν αποκτούν μόνο αυτά. τα παιδιά χάνουν έναν ολόκληρο κόσμο, αυτό του μικρού παιδιού και αυτόν τον κόσμο δεν μπορούμε να τους τον δώσουμε πίσω αργότερα και έχουμε επιλέξει να τους τον πάρουμε πριν καν τους δώσουμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουν.
Η φυσιολογική ανάπτυξη δεν απαιτεί χρόνο με μια ηλεκτρονική συσκευή, η φυσιολογική ανάπτυξη απαιτεί χρόνο με την οικογένεια, τους φίλους, παιχνίδι, εξερεύνηση και διάβασμα.
Όπως ακριβώς χαλάσαμε τις διατροφικές μας συνήθειες και έπειτα τη ρουτίνα που είχαμε ως παιδιά, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που περιελάμβανε μάθημα και δραστηριότητες, ανεξάρτητη διαβίωση και χρήση στρατηγικών για να λύσουμε ένα πρόβλημα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λοιπόν χαλάμε και τον εγκέφαλό μας προσφέροντας στα παιδιά μας απεριόριστο διαδίκτυο και έναν κόσμο που δεν έχουν πραγματικά ανάγκη. Τα βοηθάμε εν τέλει να καταστρέψουν λίγο περισσότερο το σώμα τους και σίγουρα τον εγκέφαλό τους.
Η τεχνολογία έχει περισσότερες αρνητικές συνέπειες όταν η χρήση της δεν έχει μέτρο απ’ όσες μπορούμε να φανταστούμε.

Κιουλτζίδου Αργυρώ


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ages & Stages - Που βρίσκετε η Ανάπτυξη του παιδιού μου;

Για να είναι HAPPY οι HOLIDAYS

Πρώιμη Παρέμβαση