Ο πεινασμένος λύκος

Ο πεινασμένος λύκος

Μια φορά και έναν καιρό σ’ ένα μικρό χωριό ζούσε ένας λύκος. Έτσι φτωχός όπως ήταν, ο καημένος έψαχνε συνέχεια για να βρει το φαγητό.

-   γιατί να μην μπορώ να φάω ένα λαχταριστό προβατάκι; Αναρωτιόταν

Ο λύκος αυτός ήταν φίλος με τα μοναδικά πρόβατα του χωριού και έτσι δεν μπορούσε να τα φάει. Αφού πέρασαν μερικές ημέρες και ο λύκος είχε μείνει νηστικός ζήτησε από ένα προβατάκι να του βρει μια λύση.

Τα πρόβατα συγκάλεσαν συμβούλιο και συζήτησαν για το πρόβλημα του λύκου.

-   Αν δεν βρούμε τρόπο να γεμίσουμε το στομάχι του, σύντομα θα γίνουμε όλοι μεζεδάκι του.

-   Ναι αλλά πως θα τον βοηθήσουμε;

-   Αν θυσιαζόταν ένας από εμάς θα σταματούσε να πεινά.

-   Ναι αλλά μετά από λίγο πάλι τα ίδια θα συνέβαιναν.

-   Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να φάει ο λύκος, πάντως δεν θα ήθελα να γίνουμε εμείς το μεσημεριανό του.

-   Ο λύκος πρέπει να νιώσει ότι μας κυνηγά και μόλις έρθει η ώρα για να μας φάει θα μπορούσαμε νε του δώσουμε κάτι σαν τα χορταράκια που τρώμε εμείς

-   Νομίζεις πως είναι χαζός;

-   Παιδιά ηρεμήστε! Ο λύκος δεν θέλει να μας φάει, θέλει απλά να φάει.

-   Αν μιλούσαμε στον αγρότη, τον Jacob;

-   Να του μιλήσουμε; Τρελάθηκες; Να ανακαλύψει ότι μιλάμε;

-   Μάλλον δεν θα βρούμε λύση…

-   Εκτός αν…δεν μιλήσουμε στον Jacob αλλά του πάρουμε μερικές από τις προμήθειές του!

-   Να κλέψουμε δηλαδή;

-   Να βοηθήσουμε τον φίλο μας που δεν θέλει να μας φάει. Πάλι σε στομάχι θα πάει η τροφή.

-   Εντάξει, εμείς θα του πούμε την ιδέα μας. Θα του δώσουμε τις πληροφορίες για τις προμήθειες και έπειτα θα δούμε τι θα κάνει.

Έτσι τα πρόβατα έδωσαν στο λύκο όλες τις πληροφορίες που είχαν για τον αγρότη Jacob. Ο λύκος όμως ήταν διστακτικός γιατί δεν ήθελε να κλέψει αλλά και από την άλλη δεν άντεχε άλλο το στομάχι του. Κουρασμένος έτσι όπως ήταν ξάπλωσε δίπλα στο σπίτι του αγρότη. Ο λύκος είχε χάσει όλη του την ενέργεια αφού δεν έτρωγε και δεν μπορούσε να περπατήσει. Ήταν εμφανώς αδυνατισμένος και έμοιαζε πολύ θλιμμένος, τα μάτια του ήταν υγρά. Όταν ο αγρότης γύρισε στο σπίτι από τις δουλειές του ήταν αργά. Στην πόρτα του είδε το λύκο και αμέσως έτρεξε για να δει αν τα προβατάκια του ήταν ασφαλή. Έπειτα γύρισε πίσω στη καλύβα του και μπήκε μέσα. Ο αγρότης φοβόταν τον λύκο αλλά δεν μπορούσε να τον διώξει. Έτσι έμεινε να τον παρατηρεί από το παράθυρό του. Τότε κατάλαβε πως ο λύκος είχε την ανάγκη του. Βγήκε έξω και του άφησε ένα μεγάλο πιάτο με φαί. Ο λύκος έκανε σαν τρελός και έφαγε γρήγορα όλη τη μερίδα του. Έπειτα αποκοιμήθηκε. Από τότε ο αγρότης βοηθούσε το λύκο να βρει τροφή και έτσι τα πρόβατά του ήταν χαρούμενα και ασφαλή.