Αυτό είναι το θέμα: Να το κάνεις να εμπνευστεί!

Αυτό είναι το θέμα:

Να το κάνεις να εμπνευστεί!

Το θέμα αυτού του άρθρου είναι η έμπνευση. Αυτή μπορεί να αποτελέσει το κλειδί που θα ανοίξει το ‘‘θησαυρό της προσπάθειας’’ σ’ ένα παιδί.

Το κλειδί που έχουμε στα χέρια μας είναι ένα, αυτό της αγάπης.

Αν λοιπόν αγαπάμε τα παιδιά μας τότε μπορούμε σίγουρα να τους βρούμε τρόπους να εμπνευστούν.

Ο πρώτος και καλύτερος, η αγάπη.

Αν δώσουμε στα παιδιά κάτι που αγαπούν και μέσα σ’ αυτό εμπλέξουμε τη μάθηση, πραγμάτων που εμείς θέλουμε να τα βοηθήσουμε να βελτιωθούν, τότε τα παιδιά θα πάρουν το ‘‘ κλειδί’’ που θα τους δώσουμε και θα ανοίξουν το ‘‘κουτί της προσπάθειας’’.

Με αυτό το κουτί ή από αυτό το κουτί αρχίζουν όλα.

Η προσπάθεια θα τους δώσει την ευκαιρία της επανάληψης. Θα κάνουν κάτι ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να το πετύχουν.

Η επανάληψη λοιπόν θα φέρει την επιτυχία και αυτό σαν ντόμινο θα τους φέρει το συναίσθημα της χαράς και αμέσως θα νιώσουν ικανοποιημένοι με τον τον εαυτό τους, άρα θα υψώσουν λίγο περισσότερο το αίσθημα της αυτοπεποίθησης.

Πώς αλλιώς όμως βοηθάμε ένα παιδί να εμπνευστεί;

Εκτός από την αγάπη, να βρει δηλαδή την ενασχόληση που αγαπά, μπορούμε να του προσφέρουμε μια εναλλακτική ενασχόληση, έναν νέο τρόπο να παίξει και να μάθει. Αν αυτός ο νέος τρόπο του αρέσει τότε θα εμπνευστεί και θα θελήσει να προσπαθήσει και μόνο του να δημιουργήσει.

Η έμπνευση λοιπόν βοηθά στη προσπάθεια αλλά και στη δημιουργία.

Όταν το παιδί δημιουργήσει κάτι μόνο του θα νιώσει χαρά και αυτό σαν ντόμινο θα το βοηθήσει να υψώσει λίγο περισσότερο το αίσθημα της αυτοπεποίθησής του.

Μα τι άλλο μπορεί να εμπνεύσει ένα παιδί;

Μα φυσικά, ο καλός μας λόγος. Ο καλός λόγος μπορεί να λειτουργήσει όπως το καύσιμο στα αυτοκίνητα, να είναι αυτό που θα τους δώσει ένα σπρώξιμο για να προσπαθήσουν περισσότερο και αυτό με τη σειρά του , θα τα κάνει να νιώσουν χαρά και άρα να υψωθεί το αίσθημα της αυτοπεποίθησής τους.

Τελικά πότε καταλαβαίνω ότι έχω εμπνεύσει ένα παιδί;

Όταν το παιδί ζητάει να μάθει πράγματα από εμάς τότε σημαίνει ότι το έχουμε εμπνεύσει. Και πώς το έχουμε καταφέρει αυτό;

Φυσικά συστατικά:

·        Η πίστη: πιστέψαμε σ’ αυτό

·        Η αγάπη: κατανοήσαμε αυτό

·        Ο έπαινος: το σπρώξαμε να πάει παραπέρα

Το αποτέλεσμα;

·        Μας εμπιστεύτηκε

·        Πίστεψε στον εαυτό του

·        Βοήθησε αυτό εμάς και εμείς αυτό.

Κιουλτζίδου Αργυρώ