Ο βασιλικός και η γλάστρα

O βασιλικός και η γλάστρα

Ας μην γελιόμαστε, ο βασιλικός δύσκολα ταιριάζει με τη γλάστρα. Έτσι και οι ήρωες αυτής της ιστορίας μας δυσκολεύτηκαν να συγκατοικήσουν για χάρη της ανάπτυξής τους. Η γλάστρα πάντα ονειρευόταν ότι θα την διακοσμούσαν με όμορφα λουλούδια και όχι απλά με μια πρασινάδα. Όσο για το βασιλικό ήθελε να ζει στους αγρούς ελεύθερος χωρίς να χρειάζεται να περιορίζεται μέσα σε μια γλάστρα. Έτσι τη μέρα που οι δυο τους έπρεπε να ζήσουν μαζί, ξεκίνησαν και οι ομηρικοί καβγάδες τους.

-           Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα χρειαζόταν να φιλοξενούσα τα πράσινα φύλλα σου και ότι θα μύριζα βασιλικό.

-          Ούτε εγώ φανταζόμουν ότι θα έπρεπε να ζω περιορισμένος σε μια γλάστρα και να μην μπορώ να είμαι ανεξάρτητος.

-          Τι λες! Είσαι και τυχερός που έχεις μια ολόκληρη γλάστρα δική σου εγώ ούτε σε κηπάκο δεν θα σε έβαζα.

-          Ακου! Εγώ είμαι καλύτερος από εσένα, φυτρώνω, μεγαλώνω και μυρίζω υπέροχα

-          ΧΑ,ΧΑ,ΧΑ! Ας γελάσω, αν εσύ  μυρίζεις υπέροχα τι να πουν τα τριαντάφυλλα, τα κρίνα, οι μαργαρίτες…

-          Δεν συναγωνίζομαι με λουλούδια εγώ, εγώ είμαι χρήσιμος, όλες οι νυκοκοιρές θέλουν να με έχουν στα σπίτια τους και στα φαγητά τους.

-          Εγώ πάντως δεν σε θέλω στη γλάστρα μου, αλλά δεν έχω κι άλλη επιλογή. Γι’ αυτό τουλάχιστον κοιμήσου αλλά μην κάνεις φασαρία.

Οι δυο τους δεν κατάφεραν να κάνουν έναν διαλόγο χωρίς να τσακωθούν. Ήλπιζαν λοιπόν σε μια αλλαγή. Το επόμενο πρωινό βρήκε το βασιλικό ποτισμένο και τη γλάστρα να ψάχνει απεγνωσμένα να βρει τρόπο να στεγνώσει.

-          Μα δεν γίνεται αυτό! Να πρέπει σχεδόν κάθε μέρα να ανέχομαι το νερό σου.

-          Μα για να μεγαλώσω και να γίνω όμορφο το χρειάζομαι.

-          Κρίμα που δεν είσαι γλάστρα! Οι γλάστρες είναι όμορφες χωρίς να θέλουν πότισμα.

-          Δεν μπορώ να καταλάβω τον τρόπο που σκέφτεσαι, όμως δεν θέλω άλλο να σκάσω σήμερα γιατί όπως βλέπω θα έχει και ζέστη. Ας αφεθώ λοιπόν στις ακτίνες του ήλιου

-          Τι; Πάλι ζέστη; Ωχ! Βλέπω το χρώμα μου να χαλάει σιγά-σιγά αν με κάψει ο ήλιος. Μα γιατί κανένας άνθρωπος δεν σκέφτεται τις γλάστρες!

Τότε, τους μίλησε ο ίδιος ο ήλιος που βρισκόταν εκεί κοντά.

-          Μα τι έχετε πάθει εσείς οι δυο; Εγώ συνήθως όταν βγαίνω κάνω τον κόσμο ευτυχισμένο. Τι έχει συμβεί;

-          Δεν θέλω το βασιλικό

-          Και εγώ δεν θέλω τη γλάστρα

-          Μα χωρίς βασιλικό ποτίζεται η γλάστρα;